ozlersin

evet zaten hep uzaktasindir, her an ozlersin ama bazen daha bir cok ozlersin..

birden vurur boyle ozlem insani,
cogu zaman da beklenmedik bir anda gelir ki sen hazirlanamayasin,
duygular bazen sasirtir bizi, cunku bilirler ki kendileri de kandirilabilir, ama yalnizca bir sureligine..

cok cok ozlersin uzaklari, uzaklardaki herkesi,
telefon yetmez, fotograflar cansiz..

ustune once bir bardak cay icersin, gecmez..
bir yuruyuse cikarsin, cok uzun degil,
hem isler var bekleyen, hem de hava hep erken bozar bu sehirde..
yurursun yurursun gecmez..
dayanamaz, bir cikolata yersin, gecmez..

bir tanidik ses duyarsin depresir..

bazen cok cok ozlersin,
ne yapsan ne etsen gecmez.

dua edersin guzel gunler cabuk gelsin diye.
uzaklar yakin olsun diye..

ulken bu kadar calismis oldugun icin azicik senin kiymetini bilsin diye,
yazik ki bilmez..
kadrolar gelmez..

ulkenin en buyuk problemlerinden birini (deprem) cozebilmek icin minicik, ufacik, agirbasli bir anahtar vardir elinde,
denemek istersin..
dogru kapiya yaklastirmazlar bile seni..
anahtarina bakar kalirsin..

bu ozlem, bu karamsarlik bazen geldi mi boyle hic gitmez..

dua edersin, hayal kurarsin,
bir cikolata, bir cay daha..