Tuesday, April 04, 2006

Vedalar ve Kavusmalar




Resim1: Semiha ve Aysun
Resim2: Aysun ve Aysegul

Aysun bu sabah 11 itibariyle Amerika'daki 6 yillik macerasini bir anlamda bitirerek Turkiye'ye geri dondu.

Aysuncum, su an Atlantik'i geciyorsun, neler dusundugunu bilmek isterdim. Bundan 6 yil once ters yonde hic bilmedigin bir ulkeye gelirken dusunduklerinden farkli seylerdir eminim.

Esra'nin yazdigi gibi acaba hep baska hayatlar yasamak isterken, hep baska insanlar olmak isterken, yine ayni kisi miyiz? hep ayni yerde miyiz? insan dunyayi donuyor ama hep kendine mi geri geliyor? aradigimiz kendimizdeyse, Kavafis'in dedigi gibi "Bundan baska bir sehir yok" mu acaba..Butun sehirler ayni mi?

******

Adamin birisi Bati'dan cok sikilmis, Dogu'ya gidiyorum diye yola cikmis. Gittigi her yere bir sure sonra alisip, Daha Dogu'ya diye ilerliyormus...Yillar sonra gunun birinde bakmis ki basladigi yerde, cok Dogu onu Batiya getirmis meger yeniden...

******

Uzun lafin kisasi, prenses sen yine yaptin yapacagini, sen yine gittin.

Sen bizi hep yoksun birakiyorsun zaten! 2000 yilinin Temmuz ayinda Amerika'ya gidiyorsun diye gozu yasliydik, atladik geldik arkandan, simdi Turkiye'ye dondun, yine mahsun kaldik. Seviniyoruz senin adina, ne kadar guzel bir hayat bekler simdi seni!

Aysun, ayni buraya geldigimizde oldugu gibi Turkiye'ye yeniden alismak da zaman alacak, sakin unutma, ama zor da olsa her baslangic guzeldir, guzel olmalidir,
oyle olmasa niye baslayalim ki?

Her gun de oyle..Ne demistik? Siradan gunlerin icindeki minik sevincler icin yasayacagiz, dunyevi islerle, asklarla oyalanacagiz, nice sinavlardan gectikten sonra sonunda asklarin en buyugune, sevgilerin en gercegine kavusacagiz. O gune kadar da dokundugumuz herseyde bir iz birakacagiz -insallah cok guzel izler-

Haydi gorelim seni Aysun, Istanbul simdi kollarini acmis seni bekliyor. Sen de simsiki saril ona olur mu?

Arkandan bakarken, Semihayla ben senin yerinde olmak icin neler verirdik, onu dusunduk!

Bizim icin de lahmacun ve iskender yemeyi unutma,
ama kimseye gostermeden bir arka sokakta mesela,

-sakin agzindan da kacirma, karizma dagilmasin! kimileri bizi hala sebze-sever saniyorlar cunku :)))) O ESKIDENDIIII!!! -

Seni cok seviyoruz,
Yolun acik olsun...

-Meral Teyze gozunuz aydin olsun-

Aysegul

3 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Abi cok gusel yaziyorsun.
Hangi yazini okusam gozum yasariyor.
Benim yorumum senin yazinin yaninda cok sonuk kalir diye uzun yazamiyorum.
Seni cok osledik.
mucckkss

5:34 AM  
Anonymous Anonymous said...

aysegulcum
ben babiskon, yukaridaki yaziyi ben yazdim.
onceleri "yilmaz" veya "hemsehrim" isimleri ile sana ulasiyordu ama simdi ne oldu anlamadim.simdi iki isimle de gonderemiyorum
ben de esra gibi kayitli olmayan isimle gonderdim
baban ( kisaca "vehbi yilmaz askan "derler)

5:39 AM  
Anonymous Anonymous said...

Hayatın sokakları gridir.. hAYATIN kaldırımları dar...tıpkı insanlar gibi.. sen yaşama diye tıpkı kaldırımların sana yaptığı o hain darlığı sürdürürler hayatlarında. Öylesine geçen bir ömür...sen hayatının onlara benzemesini hiç istemezsin,onlar ellerinde kumanda seni makine sanıp hayatını senden izinsiz değiştirmeye çalışırlar..

Sen "BEN" kavramının varlığını zamanla kaybettiğini fark edersin,ki işte o zaman bir şeylerin senin hayatını önüne geçmesine bir "DUR!"deme ihtiyacı duyarsın.bu öyle sert bir çıkış olur ki sen bile kendi tepkilerinden korkmaya başlarsın..korkarsın da bu korku,sana yaşam enerjisi vermeye başlar..garip bir döngüdür aslında.....sen uzaklaştıkça özgürleştiğini sanırsın, yaklaştığında ise daha da özgürleşirsin..hayatının sadece sana ait olduğunu fark etmek bu dünyada ki en büyük gücü sana sunar yanında...

Ha birde sevgi vardır; tüm bu bocalamanın içinde.. yapılan planların alt üst oluşu..araya giren yollar..ağzında sürekli bir şarkı..özleme ,kadere, düşlere dair..her uyanışında nasılsa işte dilinin ucuna gelen!!..zamanla acaba alışmalı mıyım?sorusu.. en acısı da; herkesin- kendinde dahil-asıl ilgilendiğinin kendi yaşam alanı ile sınrlı olduğu gerçeği...kimsenin kimseye gerçekten yaşam alanını açmadığı..o kapısı olmayan gizemli ülke...

acı çekmek...".zaman her şeye ilaçtır" lafı ne bence biliyo musun? insanların gerçekten kaçıp var olanla ya da var olduğu sanılanla idare etmeye alışması..yani kabulleniş...

Eğer inanıyorsan mücadele et..ne kadar zor olursa olsun… İnsan aklını açık tutmak zorunda..gerçeklere karşı..hayata karşı...


€sra

7:18 AM  

Post a Comment

<< Home