Saturday, February 11, 2006

Son Siirim (Hemsehrim Sevgili Hulya'miza)

Ne arkada biraktigin sehir alir artik seni,
ne de yasadigin yer...
Uzaklar yakin,
yeniler eski olurken,
sen dogru yonu bilemez olursun.
Bir cerez yer gibi atlarken bir kitadan otekine,
Bir hayatina bakarsin,
bir de elindeki bilete...

Ait olabilenler, yasarken dolu dolu her ani,
sen istasyonlarda, yapayalniz beklerken almayi ogrenirsin,
En onemli kararlari...

Ne arkada biraktigin sehir alir artik seni,
ne de yasadigin yer...
Neye, kime ait oldugunu bilmeden savrulur durursun,
Butun sehirler sonunda hep birbirine benzer..

Subat, 11. 2006

1 Comments:

Blogger pecan said...

Hic bu kadar guzel bi siir yazilmamisti bana. Muazzam bir siir. Cok tesekkur ederim.

12:23 PM  

Post a Comment

<< Home